मिलिंद बोकिल यांच्या गाजलेल्या शाळा या कादंबरीवर आधारीत चित्रपट येतोय. या चित्रपटाचं दिग्दर्शन केलय सुजय डहाके यांनी.
यातलं मुकुंद जोशी हे पात्र अंशुमन जोशी याने केलयं आणि शिरोडकर रंगवलीय केतकी माटेगावकर हीने.
‘९वि’तले काही मित्र शाळा भरण्याआधी एका बांधकाम सुरू असलेल्या बिल्डिंग मधे जमून भंकस करत असतात. हेडमास्टरच ऑफीस, परीक्षा, मुली, वर्गातल्या पिक्चरच्या भेंड्या, सहल, NCC, स्काउट, पौगांडावस्था, मुलींबद्दल वाटणारी ओढ, मैत्री, मैत्रीतली भांडण हे सर्व अगदी आपलं वाटत.
कादंबरी चा नायक मुकुंद जोशीच (हे नाव सलग कुठेच येत नाही) शिरोडकर वर असलेल प्रेम (पुस्तकात त्याला लाइन हा शब्द वापरला आहे) त्यातल यश आणि अपयश हे अतिशय तरल आहे.
त्या दिवशी मला कळलं की शाळेतली मजा कशात आहे ते. वर्ग आहेत, बाकं आहेत, पोरंपोरी आहेत, सर आहेत, गणित आहे, भूगोल आहे, नागरिकशास्त्रसुद्धा; पण आपण त्यात कशातच नाही. आपण त्या गाईच्या पाठीवर बसणार्या पांढर्या पक्ष्यासारखे मुक्त आहोत. ह्यांच्या शाळेत बसलेलो असलो तरी आपल्या मनात एक वेगळीच शाळा भरते. त्या शाळेला वर्ग नाहीत, भिंती नाहीत, फळा नाही, शिक्षक नाहीत पण त्यातलं शिकणं फार सुंदर आहे.
तर तयार रहा जोशी, सुऱ्या, फावड्या, चित्रे आणि हो... आपल्या लाडक्या शिरोडकरला भेटायला.
The screenplay of this film has been adapted from the best selling novel of the same name, by reputed Marathi novelist Milind Bokil. Say’s director Sujay Dahake. The movie is an attempt to bring to life on screen, the very essence of pure, unrequited love that the character Joshi feels for his classmate, Shirodkar
review avadalaa
ReplyDeletehttp://marathikavitaa.wordpress.com/2012/01/21/शाळा-तुमची-आमची/